Yoksulluğun köleleri: kız çocukları -Mariela Pérez Valenzuela

Çoğu kez çiğnenen temel hak’larını, hayal etme olasılığı bile yadsınan, dünyada milyonlarca kız çocuğu için okula gitmek, oyun oynamak yasak.

Ev işlerinde yağ ve is ile kirlenen onların temiz elleri, ağır işlerin üstesinden gelemeyince, köleler gibi şiddettin herhangi bir biçimine maruz kalır.

Küresel düzeyde yapılan ve aynı sonuçlara ulaşılan araştırmalara göre; 16 yaşından küçük kızlar, yetersiz ekonomik nedenlerden dolayı bu alanda çalıştırılmaktadır. Ev işleri birçok kadın için de hayatta kalmanın tek yoludur.

Özellikle daha iyi ekonomik koşullar bulmak için başka ülkelere giden, sonuçta kendilerini ev temizliğinde bulan, eğitim düzeyi düşük, fakir göçmen kadınların bu işlerle karşılaştıkları bir gerçek. Eğitim düzeyi yüksek göçmen kadınların, başka işlere yönelmeleri durumunda, ayrımcılığa uğradığı, daha düşük ücretlerle çalıştırıldığı gerçeği de bilinmekte.

Uluslararası Çocukları Koruma Örgütü “SAVE de Children”, “Kapıların ardındaki köleler: Çocuk Ev İşçiliğinin En Kötü Biçimleri” adlı raporunda; “cinsiyet ayrımcılığının ve dünyada çocuk işçiliğindeki artışın, kaygı verici boyutlara ulaştığına dikkat çekerek, bunun şüphe götürmez bir gerçek” olduğunu belirtti. “Çocukların çok erken yaşlarda çalıştırıldıklarını ve bunun da aileleri tarafından, kişilik gelişiminin bir parçası olarak algılandığını” söyledi.

Bazı uluslarda ebeveynlerin çoğunluğu; diğer çocuk işlerinin tersine ev işleri işçiliğini, kazançlı, evliliğe hazırlık ve eğitime karşı bir seçenek olarak görüyor.

Fahişelik yaptırılan, küçük yaşta uyuşturucu trafiği gibi çok tehlikeli “işlerde”, tarım ve inşaat alanlarında çalıştırılan milyonlarca çocuğun bulunduğunu söyleyen SAVE örgütü, ev işlerinde çalışan çocukların çoğunluğunun kızlardan oluştuğuna işaret ederek çocuk işçiliğinin en kötü biçimleri olan, bu alanlarda bulunmalarındansa, ev işlerinde çalışmalarını tercih ettiklerini belirtti.

6-17 yaş arasındaki (kız ve erkek) çocuklardan oluşan ve ev işlerinde çalıştırılan çocuk işçilerin, gelir düzeyi düşük ailelerden çıkması alışılagelmiş bir durumdur.

Recife (Brezilya) eyaleti yetkilileri tarafından yaptırılan geniş kapsamlı bir araştırmaya göre, ev işlerinde çalıştırılan çocukların % 94,5 i 17 yaşından küçük. Guatemala’da ise bu oran % 90,4.

Uluslararası Çocukları Koruma Örgütü SAVE, bu alanda çalıştırılan çocukların, “tek ebeveynli ailelerden geldiklerini veya 18 yaşından küçükken ev işlerinde çalışan annelere sahip olduklarını belirterek, bunun çok yaygın bir durum” olduğuna dikkat çekti. Bir okulun sınıfında oturmaya can atan ancak hayat koşulları tarafından, başkalarının kıyafetlerini yıkamaya, bulaşıklarını ovmaya zorlanan yoksul kız çocukları ve genç kızların yinelenen acı tarihidir bu.

SAVE de Children örgütüne göre, “erken yaşlardan itibaren ev işlerinde çalıştırılan kadınların büyük çoğunluğunun, bu alana yönelmelerinde; yoksulluk, kadın olma, sosyal dışlanma, etnik ve cinsiyet ayrıcılığı eğitimsizlik ve de aile içi şiddet” önemli faktörlerdir.

Örgüt, “ev çocuk işçiliğinin tamamıyla zararsız bir meslek olarak yaygın bir şekilde kabul gördüğünü belirterek, bunun doğru olmadığını, ev işlerinin, etkin ve aktif bir biçimde incelenmediğini, bu alanda çocuklara yönelik ilgisizlik ve suiistimal durumlarının yaşandığını” açıkladı. SAVE de Children, “bu ergin olmayan insanların sık sık şiddetle karşılaştıklarını ve bunun gizli kaldığını” da ekledi.

Dünyada ev işlerinde çalışan çocuk sayısı 40 milyon civarında. Organizasción No Gobernamental (ONG) “Bunların büyük bir çoğunluğunun, hiçbir hakka sahip olmayan gerçek köleler olduklarını” açıkladı.

Onların, çiğnenen haklarıyla birlikte, daha ümit verici bir dünyayı hayal etme olasılığı da yok edilmiş oldu.